Wszystko wydaje nam się Takie podobne.
W pewnej chwili, każde zdarzenie, spotkany człowiek, relacja, wydaje nam się jakąś zabawną nawet trochę powtórką. Powtórką z czegoś, co już przeżyliśmy. Tak, jakby wszystko było powtarzalne. Przeżywając kolejne doświadczenia, szukamy rozwiązań w starych zjawiskach. Czy kiedyś też tak czuliśmy? Czy kiedyś też tak wątpiliśmy? Czy tak się zachowywaliśmy?
Czytam stary pamiętnik, jeden, drugi. Szukam wyjaśnienia. Odpowiedzi na zabijające pytania. Nadzieji. Że jeśli kiedyś tak było trudno i się w końcu udało, to teraz też musi się udać. Że jeśli kiedyś wątpiłam tak samo, a się odwątpiło, to i teraz musi się ziścić, odwątpić.
I może się ziści. Uda, odwątpi. Może ułoży, tak jak chcę, jak wierzę, że musi. Ale czy to podobne?
I nagle, jak w złotej odpowiedzi, Twardowski:
Tylko nie kocha się nigdy jak przedtem.
W pewnej chwili, każde zdarzenie, spotkany człowiek, relacja, wydaje nam się jakąś zabawną nawet trochę powtórką. Powtórką z czegoś, co już przeżyliśmy. Tak, jakby wszystko było powtarzalne. Przeżywając kolejne doświadczenia, szukamy rozwiązań w starych zjawiskach. Czy kiedyś też tak czuliśmy? Czy kiedyś też tak wątpiliśmy? Czy tak się zachowywaliśmy?
Czytam stary pamiętnik, jeden, drugi. Szukam wyjaśnienia. Odpowiedzi na zabijające pytania. Nadzieji. Że jeśli kiedyś tak było trudno i się w końcu udało, to teraz też musi się udać. Że jeśli kiedyś wątpiłam tak samo, a się odwątpiło, to i teraz musi się ziścić, odwątpić.
I może się ziści. Uda, odwątpi. Może ułoży, tak jak chcę, jak wierzę, że musi. Ale czy to podobne?
I nagle, jak w złotej odpowiedzi, Twardowski:
Tylko nie kocha się nigdy jak przedtem.
No comments:
Post a Comment