Kapcie koty i K.

Szukam kapci kotów - dużych puszystych futrzaków. Im bardziej podobne do kotów, tym lepiej. Ale nie ma zbyt wielkiego wyboru. No dobrze, dołączę je dopiero do nowego wyposażenia mieszkania, jeśli keidykolwiek takowe znajdę.

Nie wiem, czemu dziś tak o Tobie myślę, K.. To fakt, widziałam Cię dziś w tym Twoim sobowtórze przechodzącym przez parking, az prawie wjechałam w słup, ale to przecież nie może być powód. A może przez M., który bezwstydnie powiedział mi przy całej klasie, że mu sie podobam. I przypomniało mi się, jak to było z nami. I zastanawiałam się nad faktem śmiesznym, że takie rzeczy nie zdarzają się od tak same z siebie i nie zdarzają się na kazdym kroku, o czym byli przekonani B. i J. Takie rzeczy, to co my mieliśmy, czy co ja miałam względem Ciebie, zdarzają się raz na rok świetlny. Bardzo lubię M. Ba! Jest przeapetyczny i gdyby rzucił konkretną propozycję, to w te pędy bym. Ale M. nie ma tyle odwagi, co Ty, i... nie ma nic między nami tak naprawdę i nigdy nie mogłoby być. A potem Twój sobowtór. I myśl, że powinnam napisać do Ciebie. Ale głupio tak bez okazji. Tak się głupio skończyło. Uznałbyś mnie pewnie za idiotkę i nawet byś nie odpisał.
Więc może napiszę Ci coś, jak już zobaczę na fb Twój satus: "married". I znów zaśpiewam sobie Adele "Someone like you"... O tak, przecież tak właściwie to zaczęło się od Adele, gdy zaczęła mi się nucić znikąd z samego ranka.

Tęsknię za Tobą, K.

Zastanawiam się, czy kiedyś mi to przejdzie. Czy to uczucie umrze, tak jak umarło, jedank umarło do G. Czy tkaie uczucia umierają kiedykolwiek. I jeśli tak to ile jeszcze lat.
Czy kiedykolwiek czułam coś podobnego? Nie wiem, nie pamiętam, może... Czy czułam, że rzuciłabym wszystko w jednej chwili... Chyba tak. Może nawet tak zrobiłam. Ale czy kiedykolwiek jeszcze będę w stanie?

Szkoda, że los nas nie złączy jednak, tak jak to sobie dawno temu wymyśliłam...


A Elena wczoraj podarowała mi jeszcze jeden miesiąc wiary w cuda. I jak fajnie znów, tak czekać na ten cud.